Η ψωρίαση είναι μια δερματική αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί εξάνθημα με κνησμώδεις, φολιδωτές κηλίδες, συνήθως στα γόνατα, τους αγκώνες, τον κορμό και το τριχωτό της κεφαλής.
Η ψωρίαση είναι μια συχνή, χρόνια ασθένεια , η οποία προσβάλλει το 2-3% του πληθυσμού. Μπορεί να είναι επώδυνη, να επηρεάζει τον ύπνο και να δυσκολεύει τη συγκέντρωση. Η πάθηση τείνει να περνάει από κύκλους, φουντώνοντας για μερικές εβδομάδες ή μήνες και στη συνέχεια υποχωρώντας για λίγο. Οι συνήθεις εκλυτικοί παράγοντες σε άτομα με γενετική προδιάθεση για ψωρίαση περιλαμβάνουν λοιμώξεις, κοψίματα ή εγκαύματα και ορισμένα φάρμακα.
Οι ψωριασικοί ασθενείς διατρέχουν στατιστικά μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν άλλες παθήσεις, όπως:
- Ψωριασική αρθρίτιδα, η οποία προκαλεί πόνο, δυσκαμψία και πρήξιμο στις αρθρώσεις και γύρω από αυτές. Εμφανίζεται σε ένα ποσοστό από 10-30% στους ασθενείς αυτούς και εάν αντιμετωπιστεί με ομοιοπαθητικά φάρμακα, ειδικά στα πρώτα στάδια , υπάρχουν πολύ θετικά αποτελέσματα.
- Προσωρινές αλλαγές στο χρώμα του δέρματος (μεταφλεγμονώδης υπομελάγχρωση ή υπερμελάγχρωση), όπου οι πλάκες έχουν επουλωθεί.
- Παθήσεις των ματιών, όπως επιπεφυκίτιδα, βλεφαρίτιδα και ραγοειδίτιδα.
- Παχυσαρκία
- Διαβήτη τύπου 2
- Υψηλή αρτηριακή πίεση
- Καρδιαγγειακή νόσο
- Άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η κοιλιοκάκη, η σκλήρυνση και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου που ονομάζεται νόσος του Crohn.
- Καταστάσεις ψυχικής υγείας, όπως η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η κατάθλιψη.
Υπάρχουν πολλές μορφές ψωρίασης και ορισμένοι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν διαφορετικές μορφές σε ξεχωριστές χρονικές περιόδους.
Επομένως έχουμε την :
- Ψωρίαση κατά πλάκας , είναι η πιο συχνή μορφή και προσβάλλει σχεδόν το 90% των περιπτώσεων. Σχηματίζονται πλάκες εξανθημάτων σε διάφορα μέρη του σώματος με κνησμό και ορισμένες φορές και πόνο. Τα σημεία προσβολής είναι οι αγκώνες, τα γόνατα, ο κορμός, το τριχωτό της κεφαλής, πίσω από τα αυτιά, η γλουτιαία σχισμή και ο αφαλός.
- Σταγονοειδή ψωρίαση, η οποία αφορά το 8% των πασχόντων και είναι συχνότερη σε παιδιά και νέους ενήλικες. Οι βλάβες θυμίζουν σταγονίδια οι οποίες είναι διάσπαρτες στο σώμα. Μπορούν να παρουσιαστούν στην αρχή εκδήλωσης της ψωρίασης ή ταυτόχρονα με πλάκες. Η σταγονοειδής ψωρίαση μπορεί να ενεργοποιηθεί από βακτηριακές μολύνσεις (πχ αμυγδαλίτιδα) και υποχωρεί συχνά μέσα σε λίγους μήνες με ελάχιστη ή καθόλου θεραπεία, όμως μπορεί να εξελιχθεί και σε χρόνια ψωρίαση κατά πλάκας.
- Ανάστροφη ψωρίαση. Σε αυτή την μορφή παρουσιάζονται λείες πλάκες, χωρίς λέπια, με έντονο ερυθρό χρώμα και εμφανίζονται στις πτυχές του δέρματος (μασχάλες, βουβωνική χώρα, γλουτιαία σχισμή και ανάμεσα ή κάτω από τους μαστούς). Συνήθως αυτή η μορφή εμφανίζεται στα υπέρβαρα άτομα.
- Ερυθροδερμική ψωρίαση. Είναι σοβαρή αλλά και σπάνια μορφή ψωρίασης που προσβάλλει το 90% του δέρματος, με συμπτώματα όπως πόνο, φαγούρα, έντονο ερυθρό χρώμα, ξεφλουδίζει και μοιάζει σαν να έχει καεί. Μπορεί να ενεργοποιηθεί από ηλιακό έγκαυμα, ορισμένα φάρμακα, ύστερα από λοίμωξη και αλκοολισμό. Τέλος μπορεί να προκληθούν και άλλα συμπτώματα όπως, πυρετός, ρίγη, αφυδάτωση και γενικό αίσθημα κακουχίας.
- Φλυκταινώδη ψωρίαση. Εκδηλώνεται με την μορφή μικρών φυσαλίδων με πύον και γύρω τους υπάρχει ερυθρό δέρμα. Συνήθως εμφανίζονται στα πέλματα και τις παλάμες και σπανιότερα σε ολόκληρο το σώμα. Δεν είναι μεταδοτική.
- Ψωρίαση ονύχων. Αλλάζει την μορφή των νυχιών, παρουσιάζοντας ρωγμές και αυλακώσεις , δυσχρωμίες και ευθρυπτότητα-ευθραυστότητα.
Θεραπευτική προσέγγιση της ψωρίασης με Ομοιοπαθητική.
Το δέρμα είναι ένα ανοσολογικό όργανο και θεωρείται το περιφερικό σκέλος του ανοσολογικού συστήματος. Γνωρίζουμε εξάλλου ότι ένα αυτοάνοσο νόσημα οφείλεται στην εκτροπή του οργανισμού με αποτέλεσμα το ανοσολογικό του σύστημα να επιτίθεται σε διαφορετικούς κατά περίπτωση ιστούς, δηλαδή στον ίδιο του τον εαυτό προκαλώντας φλεγμονές.
Στην Ομοιοπαθητική αντιμετωπίζουμε τον οργανισμό σαν σύνολο όπου τα μέρη του αλληλοεπιδρούν και αλληλοεπηρεάζονται τόσο μεταξύ τους όσο και με εξωγενείς παράγοντες , έχοντας σαν κύριο στόχο την ομοιόσταση, δηλαδή την συνεχή και ισορροπημένη λειτουργία του.
Επίσης είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως ο κάθε οργανισμός, ο κάθε ασθενής έχει την δική του μοναδική ιδιοσυγκρασία, τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο λειτουργίας. Επομένως ακόμη και στην ίδια νόσο μπορεί να καταγράφονται διαφορετικά συμπτώματα τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχο-συναισθηματικό επίπεδο.
Στην Ομοιοπαθητική Ιατρική στόχος είναι η κατανόηση της ιδιαιτερότητας του κάθε οργανισμού και η καταγραφή της με στόχο την συνταγογράφηση του αντίστοιχου ομοιοπαθητικού φαρμάκου το οποίο βοηθά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού και την επαναφορά του ανοσοποιητικού από την αρχική εκτροπή.
Η ομοιοπαθητική θεραπεία ένα εφαρμοστεί στα πρώτα χρόνια εμφάνισης της ψωρίασης μπορεί να δώσει πολύ θετικά αποτελέσματα, ειδικά εάν έχει προηγηθεί της εμφάνισής της κάποιος ψυχογενής παράγοντας.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν προκαλούν παρενέργειες, ούτε εθισμό και δίνονται με ασφάλεια.
Βιβλιογραφία:
- Homeopathic treatment of patients with psoriasis–a prospective observational study with 2 years follow-up
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19192019/
- Individualized Homeopathic Medicines in the Treatment of Psoriasis Vulgaris: Double-Blind, Randomized, Placebo-Controlled Trial
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37263249/
- Psoriasis cases of same diagnosis but different phenotypes-Management through individualized homeopathic therapy
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31428376/
- Efficacy of Constitutional Prescription in Homoeopathic Management of Psoriasis: Case Report
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34936989/
- DermNet NZ. Guttate psoriasis. https://dermnetnz.org/topics/guttate-psoriasis/
- National Psoriasis Foundation. Erythrodermic psoriasis. https://www.psoriasis.org/about-psoriasis/types/erythrodermic
- Enthesitis and Dactylitis in Psoriatic Disease: A Guide for Dermatologists
