Η ατοπική δερματίτιδα (ή αλλιώς έκζεμα) είναι μια αγνώστου αιτιολογίας χρόνια φλεγμονώδης νόσος του δέρματος. Ξεκινά συνήθως πριν την ηλικία των 5 ετών , μπορεί δε να παραμείνει και κατά την ενήλικη ζωή, με περιόδους εξάρσεων και υφέσεων της συμπτωματολογίας.
Τα δερματικά σημάδια της νόσου (έκζεμα) καθώς επίσης και τα συνοδά συμπτώματα ποικίλουν από ασθενή σε ασθενή. Παρατηρείται κυρίως ξηροδερμία, κνησμός, ερεθισμός τους δέρματος υπό την μορφή κόκκινων κηλίδων συνήθως σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος (άκρα, αρθρώσεις, βλέφαρα, μάγουλα κ.α) ή και μικρών φυσαλίδων απ’οπου υπάρχει η εκροή υγρού.
Στους επιβαρυντικούς παράγοντες εμφάνισης της νόσου συγκαταλέγονται κυρίως:
- Αλλεργιογόνα (χημικές ουσίες ή/και συγκεκριμένες τροφές)
- Άγχος
- Περιβαλλοντικοί παράγοντες (πχ θερμοκρασία περιβάλλοντος)
- Γενετική προδιάθεση. (ιστορικό στην οικογένεια όχι μόνον ατοπικής δερματίτιδος αλλά και αλλεργικής ρινίτιδος ή αλλεργικού βρογχικού άσθματος).
Η συμβατικές θεραπείες αντιμετωπίζουν την νόσο με το σκεπτικό της καταστολής των συμπτωμάτων και ανάλογα με την ένταση, την έκταση αλλά και την ανθεκτικότητα της νόσου χωρίζονται είτε σε τοπικές είτε σε συστηματικές αγωγές δηλ με χρήση κορτικοστεροειδών και τελευταία ανοσοτροποποιητικών παραγόντων. Η τοπική αγωγή προκαλεί μια προσωρινή ανακούφιση ενώ η συστηματική επιφέρει σημαντικές παρενέργειες.
Στην Ομοιοπαθητική θεραπευτική ο κάθε ασθενής αντιμετωπίζεται ανάλογα με την ιδιαίτερη συμπτωματολογία που έχει σε σωματικό και ψυχοδιανοητικό επίπεδο ακόμη και εάν πρόκειται για μια συγκεκριμένη νόσο κοινή με εκείνη κάποιου άλλου ασθενούς.
Καταρχάς για την Ομοιοπαθητική ο οργανισμός δεν λειτουργεί ξεχωριστά και αυθαίρετα ανά όργανο ή σύστημα, αλλά σαν ένα ενιαίο σύνολο. Τα μέρη του λειτουργούν αδιαίρετα και πάντοτε αλληλοεπηρεαζόμενα, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Η σύνδεση αυτή έχει σαν στόχο την επίτευξη μιας ομοιόστασης, δηλ της ορθότερης λειτουργίας όλου του οργανισμού, στο καλύτερο σημείο που μπορεί αυτό να επιτευχθεί.
Τα όργανα-συστήματα ιεραρχούνται με έναν συνδυασμό κριτηρίων, δηλ ανάλογα με την δυνατότητα ανάπλασής τους στις διάφορες βλάβες, την ανοχή τους σε αυτές, την λειτουργία τους κτλ. Το δέρμα αποτελεί μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και έχει την μεγαλύτερη αναπλαστική ικανότητα και ανοχή, πχ μια εκδορά του δεν είναι θανατηφόρα όπως θα συνέβαινε σε ανάλογο τραυματισμό στην καρδιά ή στον εγκέφαλο.
Στην Ομοιοπαθητική υπάρχει ένας σημαντικός νόμος, εκείνος της κατεύθυνσης της θεραπείας. Οι Ομοιοπαθητικοί Ιατροί λέμε: «από μέσα προς τα έξω και από πάνω προς τα κάτω» δείχνοντας εν συντομία την σπουδαιότητα αυτής της νομοτελειακής ιεράρχησης του ανθρωπίνου οργανισμού αλλά και την κατεύθυνση μιας θεραπείας, από τα βαθύτερα επίπεδα προς τα έξω. Έτσι λοιπόν ακόμη και μια εσώτερη συναισθηματική διαταραχή ακολουθεί συγκεκριμένη πορεία όταν υπάρχει ένα ανοσοποιητικό σύστημα που λειτουργεί σωστά και ελεύθερο από χημικές παρεμβάσεις ή εμπόδια.
Μελέτες καταγράφουν την σχέση μεταξύ της εμφάνισης της ατοπικής δερματίτιδος με το ψυχολογικό στρες. Ο τομέας της ψύχο-νεύρο-ανοσολογίας προσφέρει μια άλλη οπτική στα πλαίσια λειτουργίας της σύγχρονης Ιατρικής, καθορίζοντας αυτήν την σχέση μέσω των άμεσων και έμμεσων ανοσολογικών επιδράσεών της, την έκφραση στο δέρμα των νευροπεπτιδίων (δηλαδη των μορίων εκείνων που χρησιμοποιούν οι νευρώνες του εγκεφάλου για να επικοινωνούν μεταξύ τους) αλλά και στην λειτουργία του δερματικού φραγμού. Όλες αυτές οι νευροδερματικές αντιδράσεις καταγράφονται σιγά σιγά από σύγχρονες μελέτες επιβεβαιώνοντας καταυτόν τον τρόπο τους νόμους της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, οι οποίοι διατυπώθηκαν μέσα από την παρατήρηση της ιδιαίτερης λειτουργίας του κάθε οργανισμού ακόμη και κάτω από της ίδιες νοσολογικές καταστάσεις.
Με βάση τα παραπάνω και κατανοώντας πως τα συμπτώματα είναι το αποτέλεσμα της εξατομικευμένης ανοσολογικής απάντησης του κάθε οργανισμού διαπιστώνουμε πως εάν δεν ενισχύσουμε αυτήν την προσπάθεια απάντησής του τότε αποκόπτουμε την συνέχεια αυτών των μηχανισμών και εν τέλει την όποια δυνατότητα θεραπείας και ενδεχομένως ίασης.
Κατά το Ομοιοπαθητικό ιστορικό ο Ιατρός καταγράφει το ανοσολογικό αποτύπωμα του οργανισμού όπως εκείνο διαμορφώνεται κάτω από ένα συγκεκριμένο νοσογόνο ερέθισμα και συνθέτει διαμέσου των συμπτωμάτων ένα ορισμένο νευρο-ενδόκρινο-ανοσολογικό «μωσαϊκό» που αντιστοιχεί σε ένα και μόνον Ομοιοπαθητικό φάρμακο, το οποίο χορηγούμενο βοηθά τον οργανισμό να επανέλθει σε κατάσταση ομοιόστασης.
Κλινικές μελέτες επιβεβαιώνουν τα θεραπευτικά αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής επισημαίνοντας αυτό το οποίο ως ιατροί βιώνουμε στο ιατρείο μας παρατηρώντας την θεραπευτική πορεία των ασθενών μας.
Ο Ομοιοπαθητική είναι μια ήπια, χωρίς παρενέργειες ιατρική μέθοδος που μπορεί να οδηγήσει τον οργανισμό σε ουσιαστική θεραπεία.
Βιβλιογραφία:
- Homeopathic therapy in pediatric atopic diseases: short- and long-term results. Rossi E1, Picchi M2, Bartoli P2, Panozzo M2, Cervino C2, Nurra L2. Homeopathy. 2016 Aug;105(3):217-224. doi: 10.1016/j.homp.2016.03.001. Epub 2016 Apr 13.
- Prospective observational study of 42 patients with atopic dermatitis treated with homeopathic medicines.
Eizayaga JE1, Eizayaga JI. Homeopathy. 2012 Jan;101(1):21-7. doi: 10.1016/j.homp.2011.09.002
- Homeopathic therapy in pediatric atopic diseases: short- and long-term results. Rossi E1, Picchi M2, Bartoli P2, Panozzo M2, Cervino C2, Nurra L2. Homeopathy. 2016 Aug;105(3):217-224. doi: 10.1016/j.homp.2016.03.001. Epub 2016 Apr 13.
- Psychoneuroimmunology of Psychological Stress and Atopic Dermatitis: Pathophysiologic and Therapeutic Updates
Andrea L. SUÁREZ,1 Jamison D. FERAMISCO,2 John KOO,3 and Martin STEINHOFF2.